1
WIBA TOOLS RACING TEAM
Even voorstellen: Dit bromfiets race team wordt gevormd door
Sjoerd
Krabbenborg
(coureur)
Raymond
Krabbenborg
en
Karin
Waalderbos (P.R. vrouw).
Met dit team gaan we heel Nederland af voor de deelname aan het
N.K. bromfietsracen. We strijden mee om de titel Kampioen van
Nederland in de Formule klasse.
Het vorige seizoen 1990 begon optimistisch, maar bracht Sjoerd
niet de roem en glorie (lees mooie meiden) die hij eigenlijk
wel verwachtte. Als hij er niet af viel, ging er technisch wel
iets mis. Van de 12 manches in totaal, werden er maar zes
uitgereden, en dan nog meestal in de B klasse. (De 20 snelste
coureurs rijden in de A klasse) Het enige wat we van dat
seizoen
overhielden
was
een
afgetrapte
Yamaha,
een
lege
geldkist en een deuk in ons imago.
De aanzet om toch door te gaan in 1991 kwam in de laatste race.
Op een supersnel circuit met maar liefst 5000 toeschouwers
bezette Sjoerd zo maar even de 4e plek, totdat... inderdaad de
techniek ons weer in de steek liet.
Zodoende werd er in December 1990 begonnen aan de opbouw van
een
nieuwe
racer,
die
vooral
betrouwbaar
moest
zijn.
De
doelstelling voor 1991 werd dan ook: Alles uitrijden en te
eindigen bij de 20 snelsten van Nederland (Dus altijd in de A
klasse)
De eerste verandering was een psychologische, nl het aanvragen
van startnummer 34. Verder werd de oude Kreidler cilinder
vervangen door een eenvoudig watergekoeld Peugeot cilindertje.
Ook werden o.a. nog verbeterd:
De voorvork
(Marzochi)
radiateur
(Yamaha YZ 125)
waterpomp
(uit moeders oude vaatwasmachine)
de voorrem (Een complete BREMBO set)
de achterrem
(t)rommelrem werd een schijfrem
de achtervork
(Siegfrieds laskunst)
Koni achtervering
Elektronische ontsteking (eindelijk na vele mislukte
zelfbouw projecten van Raymond)
Cilinderkop
(Ooit
een
brok
aluminium
bij
de
oudijzerboer)
Volle kuip (Morbidelli 125 racer)
etc.
Het polyesterwerk werd door Sjoerd verzorgt, Raymond trachtte
enkele
pktjes
erbij
te
vinden,
Maar
misschien
wel
het
belangrijkste werd door karin gedaan, nl het vinden van een
grote sponsor, te weten: WIBA TOOLS te Zevenaar.
Door deze bijdrage werd Karin bekroond tot PR vrouw (tevens
koffietruus, en soms pitspoes) Ook diverse bromfietszaken in de
2
buurt (Massink, Rikkers, Sprenkelder) leverden voor matsprijzen
de
onderdelen
die
zelf
(nog)
niet
te
maken
waren.
Vele
onderdelen echter werden vervaardigd in de goed geoutileerde
werkplaats van uitlatenfabrikant BSM waar Raymond toevallig (?)
ooit stage heeft gelopen. Voor het vervoer stond aanvankelijk
de bus van Bakkerij Toebes ter beschikking, maar door de
stijging van de benzine prijzen werd hier later een andere
oplossing voor gezocht. HEMO montage deelde namelijk aardig mee
in de toch niet geringe brandstofkosten.
Na de introductie tijdens het MCM weekend kon het seizoen
beginnen. Sjoerd verscheen in een heuse race overall waarmee
Mile Pajic ooit 500 cc Grand Prix mee heeft gereden. Dat voelde
volgens Sjoerd beter aan dan Raymond's oude piama uit het
seizoen 1990.
Tijdens de eerste trainingen te Berghem werd zijn oude record
met maar liefst 4 seconden verbeterd, en stond nu op 1min en 8
sec. Een week later volgde de eerste wedstrijd. Een wedstrijd
die hij al meteen moest verrijden zonder monteur. Raymond moest
namelijk in Spanje de geblesseerde monteur van Pajic vervangen.
De persoon in kwestie was met een pitsscooter achterover
geslagen, en had zijn enkelbanden gescheurd.
Eerste race te Berghem: Sjoerd trainde als 16e, en eindigde in
de eerste manche als 12e. De tweede ging nog beter, hij werd
toen 10e, en knabbelde zelfs nog een seconde van zijn record
af. Het was dus een zeer goed begin van het seizoen, we wilden
immers bij de eerste 20 zitten. (De vreugde werd door Raymond
gedeeld vanuit een Spaanse telefooncel)
Tweede race te Veldhoven: Het regende die dag nogal. Dat drong
bij Sjoerd pas door na twee valpartijen in de training. In de
eerste manche viel hij nog eens (liggend op de vierde plaats),
maar werd toch nog 10e. De tweede manche ging hij eveneens
bodemonderzoek verrichten, maar krabbelde snel weer overeind,
en eindigde nog snel even als 9e. (De collega coureurs begonnen
te beseffen waarom Sjoerd nummer 34 had)
Ondertussen stond er een 3 uren race voor de deur te Berghem.
Siegfried
werd
als
tweede
coureur
gecontracteerd.
Tijdens
trainingen bleek het geen slechte keuze te zijn. Ze naaiden
elkaar aardig op, maar doordat Sjoerd tenslotte zijn eigen
record weer eens verbeterde met een seconde, was hij toch nog
de snelste. Siegfrieds enige kans om Sjoerd alsnog te verslaan
was tijdens de 3 uurs race. Hiervoor was een HEMO steiger
inclusief Spekkie geregeld om een fantastiche video opname
mogelijk te maken. Aangekomen (op de plek des onheils) bleek
het feest vanwege mogelijke geluidsoverlast niet door te gaan.
Een enorme tegenslag, temeer de machine perfect liep, en beide
coureurs erop gebrand waren de ronde records eens flink aan te
scherpen. Het was natuurlijk wel een goed excuus voor alle
3
betrokkene om zich op de Harreveldse kermis extra vol te laten
lopen.
Derde
race
te
Nijmegen:
Door
een
goede
plaats
in
het
tussenklassement mochten we starten vanaf de tweede startrij,
een ongekende luxe tot nu toe. Ondanks het wisselvallige weer
ging Sjoerd er deze keer niet naast liggen. Na de start dook
Sjoerd als derde een blinde bocht in, en kwam hier na even de
berm geprobeerd te hebben als 12e weer uit. Wist echter toch
nog als 8e over de streep te komen. De tweede manche maakte hij
geen fouten, en kwam als 6e over de finish. Het beste resultaat
tot nu toe.
Vierde race te Lelystad: Aan deze race hield Sjoerd een minder
prettige herrinering, en een flinke waarschuwing over. In de
eerste manche was Sjoerd in gevecht met ene Ge Van Linde om de
8e plaats. Ge maakte echter een onschuldige schuiver in de
laatste bocht, zodat Sjoerd een 8e positie veilig kon stellen.
In de tweede manche passeerde Sjoerd Ge op het snelste stuk,
met vlak daarachter een zeer snelle bocht. In deze bocht knalde
Ge vol in Sjoerds achterwiel. Ging toen gigantisch onderuit,
met een gebroken arm tot gevolg. Sjoerd kon doorrijden, maar
voelde zich uiteraard niet echt lekker meer, zodat hij maar op
een 13e plaats aan de finish kwam. Het leek de wedstrijdleiding
verstandig
om
nummer
34
te
diskwalificeren.
Ge
vond
het
roekeloos gedrag van Sjoerd, maar deze weerde zich door hem
erop te wijzen dat dit een race betrof, en niet de Ijselmeer-
toertocht. Aangezien Ge de schuld ook een beetje bij zich zelf
zocht, kwam Sjoerd er met een waarschuwing vanaf.
Vijfde race: Dit voor de tweede maal op Veldhoven. Beide
manches had Sjoerd een zeer slechte start, en kon zich maar net
tot een 9e respectievelijk 10e plaats opwerken.
Zesde race te Oldenzaal: De "thuiswedstrijd" viel tegen. De
zoals ondertussen op korte banen gebruikelijke slechte start (te
korte eerste versnelling) werd weer eens waargemaakt. Door het
korte bochtige circuit waren de inhaalmogelijkheden beperkt,
zodat een 7e en 10e plaats het maximaal haalbare waren.
Opmerkelijk was wel dat Jack Middelburg (winnaar op Oldenzaal)
zienderogen over minder vermogen beschikte dan Sjoerd. Dit
schoot bij Raymond in het verkeerde keelgat. Deze eiste van
onze coureur dat hij zich in de resterende 3 races minimaal een
keer bij de eerste 5 zou voegen, anders mocht Sjoerd voor 1992
een nieuwe monteur zoeken.
Zevende race te Hellegatsplein: De dreigementen van Raymond
werden door Sjoerd zeer serieus genomen, dat bleek wel doordat
Sjoerd even de snelste trainingstijd neerzette. De stemming in
het kampement steeg, mede doordat Siegfried even kwam kijken.
(ach ik was toevallig in de buurt ???) Doordat we dit jaar nog
geen uitvallers kenden, stonden we in de tussenstand al vrij
4
hoog, zodat we ook een goede startplaats hadden, nl de 5e. De
start was slecht, maar bij het opgaan van het rechte stuk
passeerde Sjoerd jongens die het hele jaar nog voor hem reden,
ja zelfs de koploper in het klassement Wiebe Bloksma. Hij liep
tenslotte 1 sec. per ronde in op de nummer twee, maar de race
was net te kort om ook daadwerkelijk de tweede man te passeren.
Juichend kwam hij de pits binnen rijden, en Raymond tekende als
monteur
meteen
weer
voor
een
jaar
extra.
Er
volgde
een
intervieuw
voor
Radio
Rijnmond
met
de
eerste
3,
Jack
Middelburg, Wim Van Melzen, en Sjoerd. In de tweede manche zat
er door een lekkende uitlaat niet meer in dan een vierde
plaats. (nog steeds niet slecht) Maar hierdoor liepen we wel op
een haartje na de eerste beker in onze race carrière mis. Maar
de vreugde was er niet minder om. Menigeen vroeg zich af
waardoor die 20 jaar oude Yamaha ineens zo snel was geworden.
Er werd dus maar een technische controle ingesteld. Dat leverde
echter alleen een boel nieuwsgierige monteurs op toen de kop
werd
gelicht.
Uiteraard
voldeed
de
cilinderinhoud
aan
de
gestelde eisen.
Achtste race te Zwolle: In zwolle zette Sjoerd alweer de
snelste
trainingstijd
neer.
De
meeste
coureurs
waren
een
tikkeltje nerveus, immers als je er af ging, dan ging je goed,
getuige de drie piloten die al tijdens de trainingen in het
ziekenhuis belandden. Sjoerd daarentegen had het wel naar zijn
zin. Het circuit beviel hem wel, lekker veel snelle bochten, en
lange rechte stukken. De eerste manche was eigenlijk te kort,
Sjoerd zat op de eindstreep al zo goed als naast de nummer
twee. (Achteraf had de race toch ook geen ronde langer moeten
duren, want de V-snaar voor de waterpompaandrijving lag eraf,
en de motor was al behoorlijk warm geworden. Na een nieuwe V-
snaar gemonteerd te hebben werd aan de tweede manche begonnen,
en had hij nummer 2 al gauw te pakken. Hij kon zelfs nummer 1
(Jack Middelburg) nog even verrassen, maar toen deze de juiste
versnelling weer had gevonden, was de kans op een overwinning
weer
snel
verkeken.
In
de
twaalfde
ronde
schrok
een
achterblijver nogal van Jack's inhaalmanoeuvre, en ging snel
naar rechts. Helaas, daar reed op dat moment Sjoerd al. Ze
verlieten zo samen op horizontale wijze de baan. Resultaat:
twee racers total loss, en weer ging een kans op een beker aan
onze neus voorbij.
Negende en laatste race te Berghem: De training verliep slecht.
Dit vanwege de natte baan en de geluidskeuring op het rechte
stuk.
(hierdoor
moest
je
niet
te
veel
gas
geven,
om
diskwalificatie te voorkomen) Interessant was de deelname van
Henry Sala, die op de reserve fiets van nummer 3 meedraaide.
Hij kon zich ondanks de snelle machine niet eens kwalificeren
voor de formule A (snelste tijd 1 min 7 sec) wat weer eens
aangeeft dat er echt geracet wordt in deze klasse. De start
vanaf de eerste startrij was zeer goed, en hij dook als tweede
de eerste bocht in. Op het bochtige deel van het circuit werd
5
hij echter drie plaatsen terug gezet, om zo als 5e te finishen.
De tweede manche werd er vertrokken van de tweede startrij, en
kwam hij op een 8e positie over de finish. In de allerlaatste
ronde verbeterde hij zijn eigen record nog eens, zodat het nu
stond op 1 min. 4 sec. (in 1990 was dit 1 min 12 sec.)
Het seizoen werd afgesloten op een 7e plaats in de eindstand.
We kunnen echter wel zeggen dat er een stijgende lijn in de
resultaten zit.
Momenteel zijn we al weer volop bezig met de voorbereidingen
voor het seizoen 1992. Siegfried wil nog steeds bewijzen dat
hij harder kan dan Sjoerd. Hij kan echter niet wachten op de
volgende 3 uren race, zodat hij zelf maar een racer heeft
gekocht.
Hij
koos
gelijk
maar
voor
de
beste.
"Als
Jack
Middelburg er kampioen mee kan worden, dan moet ik er Sjoerd in
ieder geval mee voor kunnen blijven" was zijn reactie. (De
eerste weddenschappen zijn al afgesloten)
Om nu drie machine's te kunnen stallen (Sjoerd en Raymond gaan
een nieuwe racer opbouwen, en houden de 91er als reserve) is er
besloten om pa's oude schuur enigszins te verbouwen tot pitbox.
Ook heeft de eerste sponsor voor 1992 zich al weer aangediend,
nl: Bouwbedrijf EBO.(beter bekend als Eric Boschker). HEMO
Montage (U weet wel, het opperhoofd van de MCM) heeft weer
toegezegd een deel van het transport te verzorgen. Zo'n goede
voorbereiding van het seizoen hebben we nog nooit gekend. De
verwachtingen voor volgend jaar zijn dan ook hoog: Het hele
jaar bij de top 5 eindigen, maar in elk geval voor Siegfried.
We hopen volgend jaar een soortgelijk verhaal, maar dan met nog
betere resultaten aan jullie te kunnen presenteren. We hopen
natuurlijk met het bericht dat een MCMer de snelste brom-
fietspiloot van Nederland is. (wie van de twee ?)
namens het: WIBA TOOLS RACING TEAM
Ps Te koop: Suzuki GSXR 750 R, weinig kilometers, nooit mee
gescheurd.